Rozdział 40

Soundtrack: Sylwia Grzeszczak - Nowy Ty, Nowa Ja 

,,Tam, gdzie nie ma dzieci, brakuje nieba.''

Od rana mam nudności, nie wstaje z łóżka bo jestem zbyt słaba. Nie mogę nic jeść ponieważ pogarszam swoją sytuacje. Przeciągnęłam się na łóżku powoli wstając. Przecież nie mogę cały dzień przeleżeć w łóżku. Podreptałam do łazienki nawet nie spojrzałam w lustro. Nie potrzebowałam patrzeć na to jak się staczam. Zwymiotowałam wczorajszy alkohol. Otarłam wierzchem dłoni, usta i przemyłam zimną wodą swoją twarz.

Powoli ubrałam się. Wszystko mnie bolało. Wczorajszej nocy zabalowałam. Zdecydowanie za dużo. Robię z siebie ździrę ale nikt mi niczego nie zabroni. Jestem wolnym człowiekiem. Wyszłam z domu, idąc pustymi uliczkami zauważyłam małe zgrupowanie przy bloku. Teatralnie wywróciłam oczami. Przeszłam obok nich, nawet nie racząc ich moim spojrzeniem. Gdy już byłam z dala od nich poczułam szarpnięcie za ramię, chusteczkę przy twarzy a później upadek na zimny chodnik. 

***

Głowa strasznie mnie bolała. Niedbale otworzyłam oczy, wokół mnie panowała ciemność. Nale światło się oświeciło, oczy zapiekły i nagle moim oczom ukazał się nieznany mi dotąd mężczyzna. 

-Nasza śpiąca królewna wreszcie się obudziła! - prychnął a mi zrobiło się niedobrze. 

Powoli podniosłam się na równe nogi ale szybko wróciłam do poprzedniej pozycji, mężczyzna strzelił mi pistoletem w brzuch. Syknęłam z bólu. Teraz wiem jak czuły się moje ofiary. Teraz to ja nią jestem.

-Kazałem się położyć?! Wstawaj suko! - Szarpnął mnie za włosy a pojedyncza łza spłynęła wzdłuż mojego policzka- Czemu płaczesz? Przecież nic ci nie zrobiłem. 

- Czego chcesz? - wysyczałam przez zaciśnięte zęby gdy ten puścił wreszcie moją głowę. 

-Powiedzmy że mi się spodobałaś.

-I masz zamiar mnie więzić, tylko dlatego że ci się podobam? - Tym razem ja prychnęłam.

- Nie, Natalie

-Skąd wiesz jak mam na imię?

- Wiem o tobie więcej niż ty sama. Przejdźmy do szczegółów. Mam syna Louis'a. Niby grzeczny ale jeśli potrafi jest niebezpieczny. 

- No i co z tego?

-Od dzisiaj jesteś jego prywatną damą do towarzystwa. - Chwycił mój podbródek i uniósł go tak by nasze spojrzenia się spotkały. - Zrozumiałaś?! - Przystawił mi pistolet do skroni. Kiwnęłam głową na znak zrozumienia. Nie będę nikogo dziwką! Muszę coś wymyślić żeby się stąd uwolnić. 

Nagle drzwi zaskrzypiały i do środka wszedł Tomlinson. O NIM MÓWIŁ? TEN LOUIS?!